شاید قبلا در مورد زندان مطالبی خوانده باشید و نیز در مورد سلول انفرادی که یکی از ترسناک‌ترین مجازات برای زندانیان می‌باشد، چیزهایی شنیده باشید.
زندان ایالت شرقی ازجمله زندان‌هایی می‌باشد که دارای ترسناک‌ترین سلول‌های انفرادی بوده و نیز داستان‌های عجیب و غریبی درباره این زندان وجود دارد که با شنیدن آنها ترس تمام وجود بشر را فرا می‌گیرد.
این مقاله در مورد داستان‌های باورنکردنی و ترسناک زندان ایالت شرعی می‌باشد، برای دانستن این داستان‌ها تا پایان این مقاله باما همراه باشید.
معرفی زندان ایالت شرقی
زندان ایالت شرقی در سال ۱۸۲۹ به عنوان نخستین زندان حقیقی در فیلادلفیا، پنسیلوانیا، ایالات متحده افتتاح گردید. این زندان به گونه‌ای طراحی شده بود که زندانیان را برای توبه کردن تشویق نماید و در آن مجازات و شکنجه‌های خشن اعمال نگردد.
زندان ایالت شرقی به طور تقریبی برای ۳۰۰ ساختمان زندان در کل دنیا الگو قرار داده شد. لازم به ذکر است این زندان در سال ۱۹۶۵ به عنوان یک نشانه تاریخی ملی مشخص گردید که امروزه به عنوان یک موزه شناخته می‌شود.
این زندان از جمله نخستین زندان‌هایی بود که از سیستم سلول‌های انفرادی جهت مجازات زندانیان به کار برده می‌شد.
نگه داشتن زندانیان به مدت طولانی در این سلول‌ها باعث به وجود آمدن توهمات در زندانیان می‌گردید. هرچند که این سیستم خیلی سریع از میان برداشته شد و به حالت نرمال خود بازگشت.
ولی شایعاتی هنوز که هنوز است داستان‌هایی در مورد رویدادهای باورنکردنی و عجیب غریب این زندان همواره وجود دارد.
به طوری که کسانی که به این زندان می‌روند، شاهد صدای زندانیان در سلول‌های انفرادی و قدم‌های متزلزل آنها شده اند.
بودجه ساخت این زندان از سوی پنسیلوانیا در جواب لابی گری یک جامعه اصلاح طلب زندان در فیلادلفیا تصویب گردید.
طبق این عقیده، سلول انفرادی موجب تشویق تفکر درونی و در نهایت اصلاحات حقیقی می‌گردد، بر اساس نقشه ای که از سوی جان هاویلند طراحی گردید تا تمام زندانیان را به شدت از همدیگر دور و جدا نگه دارند. هرچند که این زندانیان باید هر روز با ناظران و سرپرستان در ارتباط باشند.
این زندان از یک پلان شعاعی به کار می‌برد که انحراف از طراحی سنتی زندان بود.
خوب است بدانید هر سلول دارای حرارت مرکزی، نورگیر، حیات تمرین مجزا و نوعی لوله کشی بود و نیز موقع انتقال زندانیان از سلول خود به ناحیه دیگر به منظور پیشگیری از دیدن زندانیان دیگر، روی سر آنها کلاه می‌گذاشتند.
در سال ۱۸۲۹ زندان ایالت شرقی اول زندانی خود را که یک مرد بود و به جرم دزدی محکوم گردیده بود، دریافت نمود. این زندان که در حقیقت از سه سلول تک طبقه ساخته شده بود، به مدت دو سال شروع به افزودن سلول‌های دو طبقه جهت دریافت تعداد بیشتر زندانیان نمود.
در نهایت در سال ۱۸۳۶ این فرایند تکمیل گردید و این عمل به عنوان یک شگفتی معماری مورد استقبال قرار گرفت. همچنین بازدید کنندگان بیشتری همچون چارلز دیکنز و الکسیس دو توکویل را به خود جذب نمود.
داستان‌های مربوط به زندان ایالت شرقی
اکثر مردم بر این باورند که زندان ایالت شرعی یک مکان تسخیر گردیده و جن زده می‌باشد. به طوری که در اوایل دهه ۱۹۴۰، زندانیان و ماموران زندان شاهد رخدادهای باورنکردنی و عجیب و غریبی بودند، به طوری که به چشم خود به طور واضح دیده بودند.
رخدادهای ترسناک این زندان را به یک مکان ناخوشایندشون تبدیل نموده بود ولی بعد از اینکه این زندان تعطیل گردید اوضاع آن نیز وخیم‌تر شد چرا که اکنون زمینه برای هجوم این موجودات ماورایی آماده‌تر از پیش هم گردیده بود. با توجه به اشتیاق و علاقه‌ای که مردم به بررسی مسائل عجیب و ماورایی نشان دادند، این زندان نیز با رفت و آمدهای افراد بیشتری مواجه شد.
امروزه محققان عالم ارواح و حوادث ماورایی، جهت بررسی و تحقیق همه جانبه به صورت کامل محتاطانه به این زندان می‌روند تا به کشف رازهای آن بپردازند.
در حقیقت می‌توان گفت گروه‌های تحقیقاتی گوناگونی هر ساله به جستجو، بازدید و بررسی این زندان می‌پردازند.
سلول انفرادی زندان ایالت شرقی
به مدت صد سال، سیاست حاکم بر زندان ایالت شرعی از یک قانون تبعیت می‌نمود و آن زندگی انفرادی بود.
کسانی که این زندان را بنیانگذاری نمودند، معتقد بودند این شیوه به زندانی کمک می‌کند تا به طور مجدد به خلق و خوی انسانی خود برگردد و همه عادات غلط و زشت خود را اصلاح نماید.
آن گروه از مجرمانی که به این زندان منتقل می‌شدند، باید به شیوه جدید از زندگی عادت می‌نمودند. به طوری که آن مجرمان باید به تنهایی در حیاط سلول انفرادی خود ورزش می‌کردند، به تنهایی غذا میل می‌کردند و اگر بخواهیم در حالت کلی بگوییم باید به تنهایی زندگی کردن عادت می‌کردند.
موقع خارج نمودن زندانی از سلول خود، سر او را می‌پوشاندند تا همانطور که گفته شد از مشاهده سایر زندانیان جلوگیری نمود و نیز زندانی طعم تلخ انزوا و تنهایی را بچشد.
ممکن است به این علت باشد که تاریخ زندان ایالت شرقی را با جنون و دیوانگی زندانی‌های خود بشناسد.
این سیستم به علت بیشتر شدن و شلوغی بیش از حد زندانیان از بین رفت ولی این سیستم باعث شد تا مسئولان تعداد زندانیان مبتلا به اختلالات روانی و دیوانگی را بیشتر کنند.
بعد از اینکه این زندان تعطیل شد، یعنی از سال ۱۹۱۳ تا سال ۱۹۷۰، زندان ایالت شرقی به صورت یک زندان عادی درآمد و در این زمان زندانیان معروفی همچون کارشان به این زندان راهی شدند. از جمله سایر کسانی که راهی این زندان شدند می‌توان به ویلی ساتن دزد مشهور بانک، گنگستر معروف ال کاپون و غیره اشاره نمود.
در سال ۱۹۷۱ زندان ایالت شرقی به صورت متروکه باقی مانده بود که شایعات متعددی در باره رخدادهای ماورایی و ترسناک آن به گوش مردم می‌رسید.
اگرچه پیش از این زمان نیز داستان‌های بیشماری در مورد این زندان شنیده می‌شد.
این داستان‌ها باعث می‌شد تا زندانیان به ترس و وحشت بیفتند و افراد بیشتری بخواهند به این مکان بروند تا به حقیقت آن پی ببرند.
ظاهر زندان ایالت شرقی
اگر به گذشته این زندان نگاهی بیندازید خواهید فهمید که این بنا خیلی قدیمی است و ظاهر این زندان ممکن است شما را به یاد قلعه‌های کهن بیندازد.
محوطه این زندان با دیوارهای بلند و با استحکامی پوشش داده شده است و نیز برج و باروی جهت نگهبانی و مراقبت دارد. در کل زندان ایالت شرقی، از لحاظ ظاهری بسیار ترسناک و منزوی به نظر می‌رسد.
دست کم یک زندانی وجود دارد که با یقین می‌گوید با یک روح ملاقات نموده است.
نام این زندان، گری جانسن می‌باشد که معمولاً در کارهای تعمیراتی زندان فعالیت می‌کند. گری جانسن می‌گوید یک روز به تنهایی در سلول‌های آخر بند ۴ مشغول به کار بود که یک موقع احساس ناراحتی و استرس شدیدی به او دست یافت. وی وقتی در سلول را گشود با نیروی بسیار قوی و شومی مواجه شد. نیرویی که به سینه او چنگ زده و او را محکم نگه داشته بود. به گونه‌ای که نمی‌توانست حتی به اندازه ذره ای جابجا شود.
همچنین این شخصیت مدعی بود که زندان ایالت شرقی با نیروی و انرژی پلید و ترسناکی احاطه گردیده است.
بعضی از افراد می‌گویند این نشانه‌ها علائم حمله خفیف قلبی می‌باشد و گفته‌های او کاملاً بی‌اساس است ولی این زندانی با توجه حادثه گتل یک شخص در حوالی این سلول معتقد است مورد حمله یک روح قرار گرفته است.
همه این داستان‌ها به گونه‌ای باعث جذب افراد کاوشگر و ماجراجو می‌شوند که حتی در برنامه تلویزیونی شکارچیان روح نیز یکی از قسمت‌های خود را به آن اختصاص داده بود.
درباره زندان ایالت شرقی مستند‌های گوناگونی ساخته شده و نیز از این زندان فیلمبرداری‌های متعددی گرفته شده است تا در تلویزیون پخش نمایند تا بیننده را تحت تاثیر قرار دهند.
همه این اقدامات به این دلیل است که به بینندگان این حس را القا نمایند که اگر روح وجود دارد، پس یقیناً در این زندان نیز ارواحی اقامت می‌کنند.
قدمت درهای کهن فلزی و چوبی این زندان به سال ۱۸۰۰ برمی‌گردد در بعضی از سلول‌های این زندان نیز هنوز که هنوز است چهارچوب تخت و اشیای چوبی مشاهده می‌گردد.
همینطور فضاهای خالی و سرد این زندان بازدیدکنندگان را اسیر احساسی منحصر به فرد می‌کنند.
در یکی از بندهای زندان ایالت شرقی که درهای آن معمولاً برای همه بازدیدکنندگان بسته می‌باشد، هنوز می‌توان کفش‌های زندانیان را مشاهده نمود. همچنین در این مکان مجله‌هایی که دهه‌ها از عمر آنها می‌گذرد نیز مشاهده می‌شود.
جمع بندی
در صورتی که به دنبال تجربه‌ای هیجان‌انگیز و پر از آدرنالین می‌باشید، اکیپا با ارائه اتاق‌های فرار و سینماهای ترسناک در کل شهرها، گزینه‌ای بسیار عالی برای شماست. این تفریحات علاوه بر اینکه فرصتی برای سرگرمی فراهم می‌سازند، بلکه شما را در چالش‌هایی قرار خواهند داد که نیاز به تفکر و همکاری دارند.
توصیه می‌کنیم با دوستان یا خانواده به این مکان‌ها رفته و لحظات فراموش‌نشدنی را در دنیای ترس و هیجان تجربه نمایید.
این سایت با تنوع فعالیت‌های خود به همه علاقه‌مندان به ژانر ترسناک این امکان را می‌دهد که دنیای جدیدی را کشف کرده و از آن لذت ببرند.
سوالات درمورد زندان ایالت شرقی
هدف از تاسیس این زندان چه بود؟
هدف از تاسیس این زندان پی بردن مجرمان به کارهای زشت خود و اصلاح خلق و خوی آنها می‌باشد. به همین دلیل در این باره سلول‌های انفرادی برای مجرمان طراحی گردید.
آیا شایعاتی که درباره زندان ایالت شرقی وجود دارد صرفاً جهت جذب افراد به این مکان است؟
خیر، همه این روایاتی که از این زندان وجود دارد واقعی است و هدف اطلاع رسانی به مردم است، حتی مقامات مسئول نیز نمی‌خواهند از این مسئله اسبابی جهت تفریح و سرگرمی مردم مهیا گردد.
چرا زندان ایالت شرقی به یک مکان خوفناک درآمده است؟
طبق گفته محققان بدون تردید این زندان مرکز فعالیت‌های ماورایی می‌باشد. چرا که زندانیان، زندانبانان، کارمندان و گردشگرانی که مدتی را در این مکان سپری نمودند به این مطلب شهادت دادند. بنابراین به دلیل وجود ارواح کمتر کسی می‌تواند از این مکان دیدن کند.
